0

تمام آنچه باید در مورد بیماری های مقاربتی بدانید

حقایقی  در  مورد  STD

اصطلاح  بیماری  مقاربتی  یا  STD  به  بیماری‌هایی  اشاره  دارد  که  از  طریق  رابطه  جنسی  منتقل  می‌شوند. 

فرد  می‌تواند  با  رابطه  جنسی  واژینال،  مقعدی  یا  دهانی  بدون  محافظت  با  فرد  مبتلا  دچار  این  نوع  بیماری‌ها  شود.

گاهی  STD  را  عفونت  مقاربتی  (STI)  یا  بیماری  آمیزشی  می‌نامند.

البته  این  بدان  معنا  نیست  که  سکس  تنها  را  انتقال  بیماری‌های  مقاربتی  است. 

برحسب  نوع  STD  عفونت  می‌تواند  از  طریق  استفاده  از  سوزن  مشترک  و  شیردهی  نیز  منتقل  شود.

علائم  STD  در  مردان

STD  همیشه  همراه  با  علائم  نیست  اما  بعضی  از  بیماری‌های  مقاربتی  علائم  واضحی  دارند.

  علائم  رایج  در  مردان  عبارتند  از:

  • درد  یا  ناراحتی  هنگام  ادرار  یا  رابطه  جنسی
  • زخم،  برجستگی  یا  بثورات  در  آلت  تناسلی،  بیضه،  مقعد،  باسن،  رآن‌ها  یا  دهان
  • ترشح  یا  خونریزی  غیرعادی  از  آلت  تناسلی  مردانه
  • درد  یا  تورم  بیضه‌ها

ممکن  است  برحسب  نوع  STD  علائم  خاصی  ظاهر  شود.

علائم  STD  در  زنان

در  بسیاری  از  موارد  STD  علائم  قابل‌توجهی  ایجاد  نمی‌کند .

اما  علائم  شایع  در  زنان  عبارتند  از:

  • درد  یا  ناراحتی  هنگام  ادرار  یا  رابطه  جنسی
  • درد،  زخم،  برجستگی  یا  جوش  در  واژن،  مقعد،  باسن،  رآن‌ها  یا  دهان
  • ترشح  یا  خونریزی  غیرعادی  واژن
  • خارش  واژن  یا  اطراف  آن

برحسب  نوع  بیماری  مقاربتی  علائم  خاصی  در  فرد  ظاهر  می‌شود.

انواع  STD

بیماری های مقاربتی

انواع  مختلف  عفونت  از  طریق  رابطه  جنسی  منتقل  می‌شود. 

در  ادامه  به  معرفی  شایع‌ترین  انواع  STD  می‌پردازیم:

کلامیدیا

کلامیدیا  بر  اثر  نوع  خاصی  از  ویروس  ایجاد  می‌شود. 

بر  اساس  گزارش  CDC،  کلامیدیا  متداول‌ترین  STD  در  میان  آمریکایی‌هاست.

بسیاری  از  افراد  مبتلابه  کلامیدیا  علائم  قابل‌توجهی  ندارند.  اما  در  صورت  بروز  علائم  عبارتند  از:

  • درد  یا  ناراحتی  هنگام  ادرار  یا  برقراری  رابطه  جنسی
  • ترشحات  سبز  یا  زرد  از  آلت  تناسلی  مرد  یا  زن
  • درد  پایین  شکم

کلامیدیا  در  صورت  عدم  درمان  به  بیماری‌های  زیر  منتهی  می‌شود:

  • عفونت  مجرای  ادرار،  غده  پروستات  یا  بیضه‌ها
  • بیماری  التهابی  لگن
  • ناباروری

درصورتی‌که  زن  باردار  مبتلابه  کلامیدیا  درمان  نشود  ممکن  است  در  هنگام  زایمان  این  بیماری  را  به  نوزاد  خود  منتقل  کند.

  عوارض  کلامیدیا  در  نوزادان 

  • پنومونی
  • عفونت  چشم
  • کوری

می‌توان  با  استفاده  از  آنتی‌بیوتیک  کلامیدیا  را  به‌راحتی  درمان  کرد.

HPV  (ویروس  پاپیلومای  انسانی)

پاپیلومای  انسانی  یا  HPV  ویروسی  است  که  از  با  تماس  نزدیک  پوست  به  پوست  یا  رابطه  جنسی  از  فردی  به  دیگری  منتقل  شود. 

سویه‌های  مختلفی  از  این  ویروس  وجود  دارد  که  بعضی  از  آن‌ها  خطرناک‌تر  از  بقیه  هستند.

شایع  ترین  علامت  HPV  زگیل  در  دستگاه  تناسلی،  دهان  یا  گلو  است.

بعضی  از  سویه‌های  HPV  می‌توانند  باعث  سرطان  شوند  مانند:

  • سرطان  دهان
  • سرطان  دهانه  رحم
  • سرطان  مهبل
  • سرطان  آلت  تناسلی  مردانه
  • سرطان  رکتوم  یا  مقعد

اگرچه  بیشتر  موارد  HPV  سرطانی  نمی‌شوند  بعضی  از  سویه‌های  این  ویروس  بیش  از  دیگران  بیماری‌زا  هستند.  بر  اساس  مطالعات  انجام‌شده  بیشتر  موارد  سرطان  مرتبط  با  HPV  در  ایالت  متحده  ناشی  از  HPV  16  و  HPV  18  است. 

این  دوسویه  70%  کل  موارد  سرطان  دهانه  رحم  را  تشکیل  می‌دهند.

هیچ  درمانی  برای  HPV  وجود  ندارد  بااین‌حال  اغلب  عفونت‌های  HPV  به‌طور  خودبه‌خودی  برطرف  می‌شود. 

برای  محافظت  در  برابر  خطرناک‌ترین  سویه‌ها  ازجمله  HPV  16  و  HPV  18  واکسن  موجود  است.

آزمایش  و  غربالگری  مناسب  HPV  می‌تواند  در  ارزیابی  شرایط  بیماری  و  کنترل  عوارض  بعدی  مؤثر  باشد.

سفلیس

سفلیس  یک  عفونت  باکتریایی  دیگر  است  که  اغلب  در  مراحل  اولیه  موردتوجه  قرار  نمی‌گیرد.

معمولاً  در  ابتدا  یک  زخم  کوچک  گرد  به  نام  شانکر  ظاهر  می‌شود  که  اولین  ضایعه  سفلیس  بشمار  می‌آید. 

این  زخم  می‌تواند  در  دستگاه  تناسلی،  مقعد  یا  دهان  ایجاد  شود  که  بدون  درد  اما  بسیار  عفونی  است.

علائم  بعدی  سفلیس  شامل  موارد  زیر  است:

  • راش‌های  جلدی
  • خستگی
  • تب
  • سردرد
  • درد  مفصل
  • کاهش  وزن
  • ریزش  مو

در  صورت  عدم  درمان  سفلیس  می‌تواند  در  مراحل  آخر  باعث  موارد  زیر  شود:

  • از  دست  دادن  بینایی
  • کم  شنوایی
  • از  دست  دادن  حافظه
  • بیماری  روانی
  • عفونت‌های  مغزی  یا  نخاعی
  • بیماری  قلبی
  • مرگ

خوشبختانه  در  صورت  درمان  به‌موقع  سفلیس  به‌راحتی  با  آنتی‌بیوتیک  رفع  می‌شود  اما  این  عفونت  در  نوزاد  تازه  متولد  می‌تواند  کشنده  باشد.

  به  همین  خاطر  غربالگری  سفلیس  برای  تمام  زنان  باردار  توصیه  می‌شود.

هرچه  سفلیس  زودتر  تشخیص  داده‌شده  و  درمان  گردد،  آسیب  کم‌تری  به  بار  می‌آورد.

HIV

HIV  ویروسی  است  که  با  آسیب‌رسانی  به  سیستم  ایمنی،  خطر  ابتلا  به  سایر  ویروس‌ها،  باکتری‌ها  یا  سرطان‌ها  را  افزایش  می‌دهد.

  در  صورت  عدم  درمان  در  مرحله  3  HIV  به  ایدز  تبدیل  می‌شود  اما  درمان  به‌موقع  مانع  از  این  امر  خواهد  شد.

در  مراحل  اولیه  یا  حاد  علائم  HIV  با  آنفلوانزا  اشتباه  گرفته  می‌شود. 

علائم  اولیه  عبارتند  از:

  • تب
  • لرز
  • درد
  • تورم  غدد  لنفاوی
  • گلودرد
  • سردرد
  • تهوع
  • بثورات  جلدی

این  علائم  اولیه  معمولاً  ظرف  یکی  دو  ماه  برطرف  می‌شوند  اما  بعدازآن  فرد  بدون  علائم  جدی  تا  سال‌ها  به  HIV  مبتلاست. 

علائم  غیر  اختصاصی  HIV  عبارتست  از:

  • خستگی  مکرر
  • تب
  • سردرد
  • مشکلات  معده

هنوز  هیچ  درمانی  برای  HIV  یافت  نشده  اما  می‌توان  با  بعضی  روندهای  درمانی  آن  را  کنترل  کرد. 

درمان  زودرس  و  مؤثر  به  افراد  مبتلابه  HIV  کمک  می‌کند  تا  مدت  زیادی  مانند  انسان‌های  سالم  زندگی  کنند.

درمان  مناسب  احتمال  انتقال  HIV  از  طریق  رابطه  جنسی  را  کاهش  می‌دهد. 

در  حقیقت  با  درمان  مؤثر  به‌طور  بالقوه  میزان  HIV  در  بدن  به  حد  قابل‌شناسایی  کاهش  پیدا  می‌کند  و  در  این  هنگام  HIV  به  دیگران  منتقل  نمی‌شود.

افراد  مبتلا  بدون  انجام  آزمایشات  متداول  متوجه  بیماری  خود  نمی‌شوند. 

برای  ارتقاء  تشخیص  و  درمان  به‌موقع  توصیه  می‌شود  تمام  افراد  13  تا  64  ساله  حداقل  یک‌بار  آزمایش  بدهند. 

افرادی  که  بیشتر  از  دیگران  در  معرض  ابتلا  به  HIV  هستند  حتی  اگر  علائمی  ندارند  حداقل  سالی  یک‌بار  باید  آزمایش  شوند.

می‌توان  در  تمام  شهرهای  بزرگ  و  بسیاری  از  کلینیک‌های  بهداشت  عمومی  آزمایش  رایگان  و  محرمانه  را  انجام  داد. 

با  پیشرفت‌های  اخیر  در  زمینه  آزمایش  و  درمان،  زندگی  طولانی  و  سالم  با  HIV  امکان‌پذیر  است.

سوزاک

سوزاک  یکی  دیگر  از  بیماری‌های  مقاربتی  باکتریایی  است. 

بسیاری  از  مبتلایان  به  این  بیماری  علائمی  ندارند  اما  به‌طورکلی  علائم  سوزاک  به  شرح  زیر  است:

  • ترشحات  سفید،  زرد  یا  سبز  واژن  یا  آلت  تناسلی  مردانه
  • درد  یا  ناراحتی  در  هنگام  ادرار  یا  رابطه  جنسی
  • تکرر  ادرار
  • خارش  دستگاه  تناسلی
  • گلودرد

در  صورت  عدم  درمان  سوزاک  باعث  بیماری‌های  زیر  می‌شود:

  • عفونت  مجرای  ادرار،  غده  پروستات  یا  بیضه‌ها
  • بیماری  التهابی  لگن
  • ناباروری

مادر  مبتلابه  سوزاک  می‌تواند  به  هنگام  زایمان  این  بیماری  را  به  نوزاد  خود  منتقل  کند  و  در  این  صورت  مشکلات  جدی  برای  کودک  ایجاد  می‌شود. 

به  همین  خاطر  بسیاری  از  پزشکان  زنان  باردار  را  تشویق  می‌کنند  تا  آزمایشات  غربالگری  لازم  را  انجام  دهند.

سوزاک  معمولاً  با  آنتی‌بیوتیک  قابل‌درمان  است.

شپش  شرمگاهی 

خرچنگ  نام  دیگر  شپش  شرمگاهی  است. 

شپش‌ها  حشرات  ریزی  هستند  که  روی  موهای  قسمت  شرمگاهی  زندگی  می‌کنند  و  مانند  شپش  سر  یا  بدن  از  خون  انسان  تغذیه  می‌کنند.

علائم  شایع  شپش  شرمگاهی

  • خارش  ناحیه  تناسلی  یا  اطراف  آن
  • برجستگی‌های  کوچک  صورتی  یا  قرمز  در  اطراف  دستگاه  تناسلی  یا  مقعد
  • تب  خفیف
  • کمبود  انرژی
  • تحریک‌پذیری

گاهی  شپش  یا  تخم‌های  سفید  کوچک  در  اطراف  ریشه  موهای  شرمگاهی  قابل‌مشاهده  است. 

می‌توانید  برای  تشخیص  بهتر  از  ذره‌بین  کمک  بگیرید.

در  صورت  عدم  درمان  شپش  شرمگاهی  از  طریق  تماس  پوست  به  پوست  یا  لباس،  ملافه  یا  حوله  مشترک  به  دیگران  منتقل  می‌شود. 

جای  نیش  این  حشره  نیز  می‌تواند  باعث  عفونت  شود.  بهتر  است  بلافاصله  بعد  از  آلودگی  به  دنبال  درمان  باشید.

افراد  مبتلا  می‌توانند  با  استفاده  از  درمان‌های  محلی  یا  موچین  این  حشرات  را  از  بین  ببرند.  شستشوی  لباس،  ملحفه،  حوله  و  خانه  نیز  اهمیت  زیادی  دارد.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس  به  تریک  نیز  معروف  است. 

این  ارگانیسم  کوچک  تک‌یاخته‌ای  است  که  از  طریق  رابطه  جنسی  منتقل  می‌شود.

بر  اساس  منابع  معتبر  کم‌تر  از  یک‌سوم  افراد  مبتلا  هیچ  علائمی  ندارند  اما  به‌طورکلی  علائم  این  بیماری  عبارتند  از:

  • ترشح  واژن  یا  آلت  تناسلی  مردانه
  • سوزش  یا  خارش  دستگاه  تناسلی  و  اطراف  آن
  • تکرر  ادرار
  • درد  یا  ناراحتی  هنگام  ادرار  یا  رابطه  جنسی

ترشحات  مربوط  به  تریک  در  زمان  معمولاً  بوی  نامطبوع  مانند  بوی  ماهی  دارد.

در  صورت  عدم  درمان  عوارض  زیر  ایجاد  می‌شود:

  • عفونت  مجرای  ادرار
  • بیماری  التهابی  لگن
  • ناباروری

تریک  با  آنتی‌بیوتیک  قابل‌درمان  است.

هرپس

هرپس  نام  کوتاه  شده  ویروس  هرپس  سیمپلکس  (HSV)  است. 

HSV-1  و  HSV-2  دوسویه  اصلی  این  ویروس‌اند  که  هر  دو  از  طریق  رابطه  جنسی  منتقل  می‌شوند. 

این‌یک  بیماری  مقاربتی  شایع  است. 

بر  اساس  برآورد  CDC  بالغ‌بر  یک‌ششم  افراد  49-14  سال  در  آمریکا  هرپس  دارند.

HSV-1  در  درجه  اول  باعث  تب‌خال  دهانی  می‌شود  اما  می‌تواند  حین  رابطه  دهانی  از  دهان  یک  نفر  به  دستگاه  تناسلی  فرد  دیگر  منتقل  شود. 

در  این  صورت  HSV-1  می‌تواند  باعث  تب‌خال  دستگاه  تناسلی  شود.

HSV-2  در  درجه  اول  باعث  هرپس  واژینال  می‌شود. 

زخم  تاولی  شایع‌ترین  علامت  هرپس  است  که  در  هرپس  واژینال  دستگاه  تناسلی  یا  اطراف  آن  را  درگیر  می‌کند. 

در  هرپس  دهانی  این  زخم‌ها  روی  دهان  یا  اطراف  آن  ایجاد  می‌شوند.

زخم‌های  هرپس  به‌طورکلی  طی  چند  هفته  پوسته‌پوسته‌شده  و  بهبود  می‌یابند. 

معمولاً  اولین  ابتلا  دردناک‌ترین  است  اما  باگذشت  زمان  زخم‌ها  و  درد  آن  کم‌تر  می‌شوند.

زنان  باردار  می‌توانند  حین  بارداری  یا  زایمان  این  ویروس  را  به  نوزاد  خود  منتقل  کنند  و  هرپس  مادرزادی  بیماری  بسیار  خطرناکی  محسوب  می‌شود. 

به  همین  خاطر  آزمایشات  غربالگری  برای  زنان  باردار  لازم  و  ضروری  است.

در  حال  حاضر  درمانی  برای  هرپس  وجود  ندارد  اما  می‌توان  از  داروهای  موجود  برای  کنترل  شیوع  و  تسکین  درد  زخم  استفاده  کرد. 

مصرف  این  داروها  احتمال  انتقال  هرپس  به  شریک  جنسی  را  کاهش  می‌دهد.

شما  می‌توانید  با  درمان  مؤثر  و  اقدامات  ایمن  جنسی  از  خودتان  و  دیگران  در  برابر  ویروس  محافظت  کنید.

سایر  بیماری‌های  مقاربتی

سایر  بیماری‌های  مقاربتی  که  زیاد  شایع  نیستند  عبارتند  از:

  • زخم  آتشک  یا  بدل  شانکر
  • لنفوگرانولوما  ونروم
  • گرانولوم  اینگوینال
  • مولوسکوم  کنتاژیوزوم  (زگیل  آبکی)
  • گال

STD  های  ناشی  از  رابطه  دهانی

رابطه جنسی دهانی

رابطه  جنسی  واژینال  یا  مقعدی  تنها  راه  انتقال  STD  نیست  بلکه  رابطه  دهانی  نیز  می‌تواند  باعث  انتقال  این  بیماری‌ها  شود.  به‌عبارت‌دیگر  بیماری‌های  مقاربتی  می‌توانند  از  دستگاه  تناسلی  یک  نفر  به  دهان  یا  گلوی  فرد  دیگر  منتقل  شوند  و  بالعکس.

STD  های  دهانی  همیشه  قابل‌توجه  نیستند  اما  در  هنگام  بروز  علائم  با  گلودرد  یا  زخم  اطراف  دهان  یا  گلو  همراهند.

STD  های  قابل‌درمان

بسیاری  از  بیماری‌های  مقاربتی  قابل‌درمان  هستند.  مثلاً  بیماری‌های  زیر  یا  آنتی‌بیوتیک  یا  دیگر  روش‌های  درمانی  برطرف  می‌شوند:

  • کلامیدیا
  • سفلیس
  • سوزاک
  • شپش  شرمگاهی
  • تریکومونیازیس

سایر  موارد  قابل‌درمان  نیستند.  به‌عنوان‌مثال  STD  های  زیر  در  حال  حاضر  لاعلاج  محسوب  می‌شوند:

  • HPV
  • HIV
  • هرپس

حتی  اگر  یک  STD  قابل‌درمان  نباشد  می‌توان  آن  را  کنترل  کرد.  تشخیص  زودهنگام  اهمیت  بسزایی  دارد  و  برای  کاهش  علائم  یا  کاهش  احتمال  انتقال  STD  به  دیگران  می‌توان  از  گزینه‌های  درمانی  مختلف  کمک  گرفت.

STD  و  بارداری

زنان  باردار  می‌توانند  حین  بارداری،  زایمان  یا  شیردهی  بیماری  مقاربتی  خود  را  به  نوزاد  منتقل  کنند. 

STD  در  نوزاد  تازه  متولدشده  عوارضی  را  به  دنبال  دارد  و  گاهی  این  عوارض  تهدیدکننده  حیات  هستند.

برای  کمک  به  پیشگیری  از  ابتلای  نوزادان  به  STD  پزشکان  اغلب  زنان  باردار  را  تشویق  می‌کنند  تا  آزمایشات  غربالگری  لازم  را  انجام  دهند. 

حتی  اگر  علائمی  ندارید  ممکن  است  پزشک  آزمایش  STD  را  لازم  بداند.

اگر  جواب  آزمایش  STD  مثبت  باشد  می‌توان  از  آنتی‌بیوتیک‌ها،  داروهای  ضدویروسی  یا  دیگر  روش‌های  درمانی  استفاده  کرد. 

در  بعضی  موارد  مادر  باردار  باید  زایمان  سزارین  انجام  دهد  تا  نوزاد  کم‌تر  در  معرض  ابتلا  به  بیماری  قرار  گیرد.

در  بیشتر  موارد،  پزشکان  نمی‌توانند  STD  را  فقط  بر  اساس  علائم  تشخیص  دهند.

  اگر  پزشک  یا  سایر  ارائه‌دهندگان  خدمات  بهداشتی  به  STD  مشکوک  باشند،  احتمالاً  برای  بررسی  بیشتر  آزمایشاتی  را  تجویز  می‌کنند.

برحسب  سابقه  جنسی،  پزشک  آزمایش  STD  را  تجویز  می‌کند  حتی  اگر  شما  علائمی  نداشته  باشید. 

البته  باید  بدانید  بیماری‌های  مقاربتی  فاقد  علامت  نیز  می‌توانند  آسیب‌زا  باشند  و  به  دیگران  منتقل  شوند.

پزشک  می‌تواند  با  استفاده  از  آزمایش  ادرار  یا  آزمایش  خود  بیشتر  بیماری‌های  مقاربتی  را  تشخیص  دهد. 

گاهی  میز  از  یک  سواب  استفاده  می‌شود.

  اگر  به  زخم  مبتلا  شدید  به‌احتمال‌زیاد  سواب  به  کار  می‌رود.

می‌توانید  آزمایشات  STD  را  در  مطب  پزشک  یا  کلینیک  بهداشت  جنسی  انجام  دهید.

برای  بعضی  از  انواع  STD  کیت‌های  تست  خانگی  وجود  دارد  اما  این  کیت‌ها  همیشه  قابل‌اعتماد  نیستند  پس  در  کاربرد  آن‌ها  احتیاط  کنید.

  در  هنگام  خرید  بررسی  کنید  که  آیا  سازمان  غذا  و  داروی  آمریکا  این  کیت  را  تائید  کرده  است  یا  خیر.

باید  بدانید  برای  آزمایش  STD  تست  پاپ  اسمیر  کاربردی  ندارد. 

این  تست  وجود  سلول‌های  پیش  سرطانی  در  دهانه  رحم  را  بررسی  می‌کند. 

اگرچه  گاهی  پاپ  اسمیر  با  HPV  ترکیب  می‌شود  اما  پاپ  اسمیر  منفی  به  این  معنی  نیست  که  شما  هیچ  بیماری  مقاربتی  ندارید.

در  صورت  برقراری  رابطه  جنسی  حتماً  در  مورد  آزمایش  STD  از  پزشک  خود  سؤال  کنید. 

بعضی  از  افراد  بیشتر  از  دیگران  آزمایش  می‌دهند  و  این  به  نفع  آن‌هاست.

درمان  STD

درمان  توصیه‌شده  برای  STD  برحسب  نوع  بیماری  متفاوت  است. 

ضروری  است  که  شما  و  شریک  جنسی‌تان  قبل  از  شروع  فعالیت  جنسی  دوره  درمان  را  به‌طور  موفقیت‌آمیز  به  پایان  برسانید  در  غیر  این  صورت  عفونت  عود  کرده  و  دوباره  شما  را  درگیر  می‌کند.

STD  های  باکتریایی

معمولاً  عفونت‌های  باکتریایی  به‌راحتی  با  آنتی‌بیوتیک  درمان  می‌شوند.

حتماً  باید  تمام  آنتی‌بیوتیک‌ها  را  طبق  دستور  پزشک  مصرف  کرده  و  دوره  درمان  را  کامل  کنید.

  پس  از  اتمام  دوره  در  صورت  برطرف  نشدن  یا  عود  علائم  با  پزشک  تماس  بگیرید.

STD  های  ویروسی

آنتی‌بیوتیک‌ها  بر  STD  های  ویروسی  تأثیری  ندارند. 

اگرچه  اکثر  عفونت‌های  ویروسی  هیچ  درمانی  ندارند،  بعضی  از  آن‌ها  به‌خودی‌خود  برطرف  می‌شوند. 

در  بسیاری  از  موارد  نیز  از  روش‌های  درمانی  مختلف  برای  تسکین  علائم  و  کاهش  خطر  انتقال  استفاده  می‌شود.

برای  کاهش  شدت  و  تناوب  هرپس  داروهایی  موجود  است. 

بعضی  از  این  داروها  به  جلوگیری  از  پیشرفت  HIV  کمک  می‌کنند  و  بعضی  داروهای  ویروسی  خطر  انتقال  HIV  به  دیگران  را  کاهش  می‌دهند.

سایر  STD  ها

بعضی  از  بیماری‌های  مقاربتی  نه  ویروسی‌اند  نه  باکتریایی  بلکه  توسط  ارگانیسم‌های  کوچک  دیگری  مانند  موارد  زیر  ایجاد  می‌شوند:

  • شپش  شرمگاهی
  • تریکومونیازیس
  • گال

این  STD  ها  معمولاً  با  داروهای  خوراکی  یا  موضعی  قابل‌درمان  هستند. 

برای  کسب  اطلاعات  بیشتر  در  مورد  شرایط  و  روش‌های  درمانی  از  پزشک  کمک  بگیرید.

پیشگیری  از  STD

عدم  برقراری  رابطه  جنسی  تنها  راه  بی‌خطر  پیشگیری  از  بیماری‌های  مقاربتی  است  اما  در  زمان  رابطه  جنسی  واژینال،  مقعدی  یا  دهانی  می‌توان  از  روش‌های  ایمن  استفاده  کرد. 

استفاده  مناسب  از  کاندوم  محافظت  مؤثری  در  برابر  بسیاری  از  بیماری‌های  مقاربتی  است. 

برای  محافظت  بهینه  باید  در  زمان  رابطه  جنسی  از  کاندوم  استفاده  کنید. 

کاندوم‌های  دهانی  نیز  در  رابطه  جنسی  دهانی  به  کار  می‌روند.

به‌طورکلی  کاندوم  در  پیشگیری  از  بیماری‌های  مقاربتی  قابل‌انتقال  از  طریق  مایعات  بدن  مانند  مایع  منی  یا  خون  مؤثر  است  اما  نمی‌تواند  به‌طور  کامل  از  انتقال  بیماری‌های  مقاربتی  پوستی  جلوگیری  کند. 

اگر  ناحیه  عفونی  با  کاندوم  پوشیده  نشود  فرد  ممکن  است  به  STD  مبتلا  شده  یا  شریک  جنسی  خود  را  بیمار  نماید.

کاندوم  نه‌تنها  در  برابر  بیماری‌های  مقاربتی  نقش  بسزایی  دارد  بلکه  از  بارداری  ناخواسته  نیز  جلوگیری  می‌کند.

در  مقابل  بسیاری  از  روش‌های  پیشگیری  از  بارداری  خطر  بارداری  ناخواسته  را  کاهش  می‌دهند  اما  در  کاهش  STD  بی‌تأثیرند. 

به‌عنوان‌مثال  موارد  زیر  در  پیشگیری  از  STD  تأثیری  ندارند:

  • قرص‌های  پیشگیری  از  بارداری
  • شات  ضدبارداری
  • ایمپلنت‌های  جلوگیری  از  بارداری
  • دستگاه‌های  داخل  رحمی  (IUD)

غربالگری  منظم  STD  برای  کسانی  که  ازنظر  جنسی  فعال  هستند  راهکار  خوبی  است.

  البته  افرادی  که  شریک  جنسی  جدید  یا  چندین  شریک  جنسی  دارند  حتماً  باید  غربالگری  منظم  را  انجام  دهند. 

تشخیص  و  درمان  به‌موقع  در  پیشگیری  از  انتقال  عفونت  مؤثر  است.

قبل  از  برقراری  رابطه  جنسی  با  شریک  جدید  حتماً  در  مورد  سابقه  جنسی  با  هم  صحبت  کنید. 

شرکا  باید  توسط  یک  متخصص  مراقبت‌های  بهداشتی  ازنظر  STD  بررسی  شوند. 

ازآنجایی‌که  بیماری‌های  مقاربتی  اغلب  هیچ  علامتی  ندارند،  آزمایش  تنها  راه  تشخیص  دقیق  و  قطعی  است.

هنگام  بحث  در  مورد  نتایج  آزمایش  STD  باید  از  شریک  جنسی  خود  بپرسید  که  تا  برای  چه  بیماری  آزمایش‌شده  است. 

خیلی  از  افراد  تصور  می‌کنند  پزشکان  آزمایش  غربالگری  STD  را  به‌عنوان  بخشی  از  مراقبت‌های  منظم  تجویز  می‌کنند  اما  همیشه  این‌طور  نیست. 

برای  انجام  آزمایش  STD  خاص  با  پزشک  صحبت  کنید.

اگر  شریک  جنسی‌تان  مبتلابه  STD  باشد  باید  حتماً  برنامه  درمانی  توصیه‌شده  توسط  پزشک  را  دنبال  کنید. 

به‌علاوه  می‌توانید  در  مورد  راهکارهای  محافظت  از  خود  در  برابر  STD  از  شریک  جنسی‌تان  سؤال  کنید. 

مثلاً  اگر  همسرتان  HIV  دارد،  پزشک  احتمالاً  شما  را  به  استفاده  از  پروفیلاکسی  قبل  از  مواجهه  (PrEP)  تشویق  می‌کند.

اگر  واجد  شرایط  هستید  شما  و  همسرتان  باید  واکسن  HPV  و  هپاتیت  B  دریافت  کنید.

با  پیروی  از  این  استراتژی‌ها  و  دیگر  روش‌ها  می‌توانید  احتمال  ابتلای  دیگران  به  بیماری‌های  مقاربتی  را  کاهش  دهید.

زندگی  با  STD

اگر  آزمایش  STD  فرد  مثبت  شود  باید  در  اسرع  وقت  تحت  درمان  قرار  بگیرد.

اگر  به  بیماری  مقاربتی  مبتلا  هستید  احتمال  ابتلای  دیگران  بیشتر  می‌شود. 

بعضی  از  بیماری‌های  مقاربتی  اگر  درمان  نشوند  می‌توانند  عواقب  شدیدی  درپی  داشته  باشند. 

در  موارد  نادر  STD  های  درمان‌نشده  می‌توانند  کشنده  باشند.

خوشبختانه  بیشتر  STD  ها  قابل‌درمان  هستند. 

در  بعضی  موارد  آن‌ها  به‌طور  کامل  درمان  می‌شوند  و  در  سایر  موارد  درمان  زودهنگام  و  مؤثر  در  تسکین  علائم،  کاهش  خطر  ابتلا  به  عوارض  و  محافظت  از  شرکای  جنسی  نقش  بسزایی  دارد.

علاوه  بر  مصرف  داروهای  تجویزشده  برای  STD  ها،  ممکن  است  پزشک  توصیه  کند  برای  محافظت  از  خود  یا  دیگران  عادات  جنسی‌تان  را  تنظیم  نمایید. 

مثلاً  تا  زمان  تکمیل  دوره  درمان  از  برقراری  رابطه  جنسی  خودداری  کنید. 

وقتی  رابطه  جنسی  را  از  سر  می‌گیرید،  استفاده  از  کاندوم  یا  دیگر  روش‌های  محافظتی  را  فراموش  نکنید.

پیروی  از  برنامه  درمانی  و  پیشگیری  توصیه‌شده  می‌تواند  به  بهبود  چشم‌انداز  درازمدت  بیماری‌های  مقاربتی  کمک  کند.

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *