0

لوسمی میلوئیدی حاد (AML) (علائم , نشانه ها , تشخیص , درمان , پیشگیری )

لوسمی میلوئیدی حاد (AML)

لوسمی میلوئیدی حاد(AML) چیست؟

لوسمی میلوئیدی حاد (AML) سرطانی است که در خون و مغز استخوان شما رخ می دهد.

AML به طور ویژه بر گلبول های سفیدخون (WBCs) بدن تاثیرگذاشته و باعث می شود شکلی غیرطبیعی داشته باشند. در سرطان های حاد ، تعداد سلول های غیرعادی به سرعت افزایش می یابد.

این بیماری با نام های دیگری نیز شناخته می شود :

  • لوسمی میلوئیدی حاد
  • لوسمی میلوژن حاد
  • لوسمی حاد گرانولوسیستیک
  • لوسمی حاد غیرلنفوسیتیک

براساس آمار موسسه ملی سرطان (NCI) سالانه 19520 مورد جدید AML در ایالات متحده شناسایی می شود.

لوسمی میلوئیدی حاد (AML) چیست؟
لوسمی میلوئیدی حاد (AML) چیست؟

AML چه علایمی دارد؟

در مراحل اولیه بیماری شاید علایم AML شبیه آنفلونزا باشد و شما به تب و خستگی دچار شوید.

سایر علایم بیماری عبارتند از :

  • درد استخوان
  • خون دماغ مکرر
  • خونریزی و تورم لثه
  • کبودی
  • تعریق زیاد (بخصوص در شب)
  • کاهش وزن غیر قابل توضیح
  • خونریزی شدید قاعدگی در زنان

علل AML

AML ناشی از ناهنجاری های DNA است که رشد سلول های مغز استخوان  را کنترل می کند.

اگر مبتلا به AML باشید ، مغز استخوان شما WBC های نابالغ بیشماری تولید می کند. این سلولهای غیرطبیعی سرانجام تبدیل به  WBCs سرطانی می شوند که میلووبلاست نام دارند.

این سلول های غیرطبیعی به تولید خود ادامه داده و جایگزین سلول های سالم می شوند ؛ در نتیجه عملکرد نرمال مغز استخوان شما مختل شده و بدن بیش از قبل مستعد عفونت خواهد شد .

دقیقاً مشخص نیست چه عاملی باعث جهش DNA می شود. برخی از پزشکان معتقدند که ممکن است این مسئله ناشی از برخی مواد شیمیایی ، پرتودرمانی و حتی داروهایی باشد که برای شیمی درمانی استفاده می شود.

علایم AML
علایم AML

چه چیزی ریسک ابتلا به AML را افزایش می دهد؟

خطر ابتلا به AML با افزایش سن افزایش می یابد. میانگین سنی ​​برای فرد مبتلا به AML حدود 68 سال است و این بیماری به ندرت در کودکان مشاهده می شود.

  AML در مردان نیز بیشتر از زنان است ، اگرچه  دختران و پسران به یک اندازه درمعرض این بیماری هستند.

تصور می شود که سیگار کشیدن خطر ابتلا به AML را افزایش می دهد. اگر در صنعتی کار می کنید که احتمالاً در معرض مواد شیمیایی مانند بنزن قرار دارید ، بیش از دیگران مستعد ابتلا هستید .

ریسک ابتلا درشرایط  بروز اختلالات خونی مانند سندرم  میلودیسپلاستیک (MDS) یا اختلال ژنتیکی اعم از سندرم داون افزایش می یابد.

این ریسک فاکتورها بدان معنی نیست که شما لزوماً به AML   مبتلا خواهید شد بلکه ممکن است حتی بدون هیچ یک از این عوامل خطر  نیز به این بیماری دچار شوید.

طبقه بندی AML چگونه است ؟

سیستم طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، AML را به گروه های مختلف زیر طبقه بندی می کنند:

  • AML با تغییرات عودکننده ژنتیکی مانند جهش های کروموزومی
  • AML با تغییرات مربوط به دیسپلازی
  •  نئوپلاسمهای میلوئیدی مربوط به درمان ، که ممکن است در اثر اشعه یا شیمی درمانی ایجاد شود.
  • سارکومای میلوئیدی
  • تکثیر میلوئیدی سندرم داون
  • لوسمی حاد سویه مبهم

زیرمجموعه های   AML نیز در این گروه ها وجود دارد.

نام این زیرگروه ها حاکی از تغییرات کروموزومی یا جهش ژنتیکی است که باعث AML شده است.

نمونه ای از این امر AML با  (t(8;21 است که در آن تغییر بین کروموزوم های 8 و 21 اتفاق می افتد.

برخلاف بیشتر سرطان ها ، AML  به مراحل سرطان سنتی تقسیم نمی شود.

AML  چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک با انجام معاینه فیزیک تورم کبد ، غدد لنفاوی و طحال شما را بررسی می کند.

 به علاوه ممکن است  به منظور بررسی کم خونی و تعیین سطح  WBC ، آزمایش خون تجویز گردد.

اگرچه آزمایش خون در تشخیص اینکه آیا مشکلی وجود دارد یا خیر به پزشک کمک میکند ، برای تشخیص قطعی AML بیوپسی یا آزمایش مغز استخوان ضروری است.

با وارد کردن یک سوزن بلند به استخوان لگن ، بیوپسی مغز استخوان انجام می شود.

گاهی اوقات استخوان سینه را برای نمونه گیری انتخاب می کنند ؛ سپس نمونه را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستند.

به علاوه ممکن است پزشک لومبار پانکچر انجام دهد .

این پروسجر شامل برداشت مقداری از مایع مغزی نخاعی از ستون فقرات است. نمونه از نظر وجود سلول های لوسمی بررسی می شود.

راهکارهای درمانی AML چیست؟

درمان AML شامل دو مرحله است:

راهکارهای درمانی AML
راهکارهای درمانی AML

درمان القایی جهت فروکش کردن بیماری

در این مرحله از شیمی درمانی برای از بین بردن سلول های سرطانی موجود در بدن استفاده می کنند.

بیشتر افراد در طول درمان در بیمارستان می مانند زیرا شیمی درمانی سلول های سالم را نیز از بین می برد و خطر ابتلا به عفونت و خونریزی غیر طبیعی را افزایش می دهد.

در شکل نادری از AML موسوم به لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (APL) ، داروهای ضد سرطان مانند تری اکسید آرسنیک یا اسید رتینوئیک تمام ترانس به منظور هدف گیری جهش های خاص در سلول های سرطانی به کار می روند. این داروها سلول های سرطانی را از بین برده و تقسیم سلول های سالم را متوقف می سازند.

درمان ترکیبی

درمان ترکیبی که آن را درمان پس از فروکش کردن بیمای نیز می نامند ، جهت تداوم بهبود AML و جلوگیری از عود مجدد بیماری حیاتی است.

هدف از تلفیق درمانی از بین بردن سلولهای سرطانی باقی مانده است.  

شاید در این روش از پیوند سلول های بنیادی نیز کمک بگیرند.

سلول های بنیادی اغلب به بدن کمک می کنند تا سلول های سالم و جدیدی را در مغز استخوان تولید کند.

سلول های بنیادی ممکن است از یک اهدا کننده دریافت شود.

اگر قبلا مبتلا به لوسمی بوده اید و اکنون در فاز بهبود بیماری هستید ، شاید پزشک برای ایمپلنت های آتی بخشی از سلول های بنیادی شما را جدا کرده و نگه دارد ؛  این فرآیند به  پیوند سلولهای بنیادی اتولوگ معروف است.

دریافت سلول های بنیادی از یک اهدافکننده در مقایسه با کاربرد سلول های بدن خودتان، ریسک زیادی دارد.

با این وجود شاید  پیوند سلول های بنیادی شما خطر عود مجدد بیماری را افزایش دهد زیرا احتمالا  در نمونه سلول های بنیادی خودتان ، تعدادی سلول سرطانی وجود دارد.

در درازمدت چه اتفاقی برای مبتلایان به AML می افتد؟

طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا (ACS) ، به طور کلی دو سوم مبتلایان به انواع مختلف AML درمان می شوند.

میزان بهبودی مبتلایان به ALP تقریبا 90 درصد است. بهبود بیماری به فاکتورهای مختلفی مانند سن فرد بستگی دارد.

میزان بقای 5 ساله برای آمریکایی های مبتلا به AML ، 27.4 درصد است. این میزات برای کودکان به 60 تا 70 درصد افزایش می یابد.

بیشتر افراد با تشخیص به موقع ودرمان سریع بهبود می یابند. پس از ناپدید شدن تمام علائم AML ، شما در فاز بهبودی هستید. اگر این مرحله بیش از 5 سال طول بکشد می توان گفت بیماری درمان شده است.

چنانچه متوجه علایم AML شدید ، به پزشک مراجعه کنید. در صورت بروز علائم عفونت یا تب مداوم ، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

چطور می توان از AML پیشگیری کرد؟

اگر در محل کار خود با مواد شیمیایی یا پرتوهای خطرناک سروکار دارید ، حتماً همه وسایل محافظ موجود را بپوشید تا اثرات احتمالی به حداقل برسد.

همیشه درصوت مشاهده علایم نگران کننده با پزشک خود تماس بگیرید.     

بخوانید  رفلاکس ادراری

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *