واکسن سیاه زخم جذب شده

• فارماکولوژی
• موارد استفاده
• موارد منع مصرف
• مقدار مصرف
• فضای ذخیره سازی
• تعاملات
• هشدارها
• بارداری
• آموزش به بیمار

تلفظ

(AN vraken vak SEEN ad SORBED)

شرایط فهرست

• AVA

فرم های دوز

اطلاعات اضافی در صورت موجود بودن ارائه می شود (محدود ، به ویژه برای محصولات عمومی). با برچسب زدن محصول خاص مشورت کنید.

تزریق ، تعلیق:

پروتئین BioThrax: باسیلوس آنتراسیس (5 میلی لیتر) [حاوی فرمالدئید است. حاوی آلومینیوم ، لاستیک طبیعی / لاتکس طبیعی در بسته بندی است]

نام های تجاری: ایالات متحده

• بیوتراکس

دسته دارویی

• واکسن
• واکسن غیرفعال شده (باکتریایی)

داروشناسی

واکسیناسیون فعال علیه باسیلوس آنتراسیس واکسن از فیلتراسیون بدون سلول B تهیه می شود. anthracis اما هیچ باکتری مرده یا زنده ای وجود ندارد. تکمیل کل سری واکسیناسیون برای محافظت کامل مورد نیاز است. تقویت کننده های سالانه برای حفظ مصونیت مورد نیاز است.

استفاده: علائم دارای برچسب

پیشگیری از سیاه زخم: ایمن سازی فعال علیه باسیلوس آنتراسیس در افراد 18 تا 65 سال.

پیش قرار گرفتن در معرض: برای پیشگیری از بیماری در معرض شکنجه (PrEP) بیماری در افرادی که شغل یا فعالیتهای دیگر آنها را در معرض خطر قرار گرفتن در معرض خطر قرار می دهد.

وزارت دفاع همچنان به اجرای برنامه واکسیناسیون سیاه زخم علیه عامل جنگ بیولوژیک سیاه زخم ادامه می دهد ، برای کلیه پرسنل فعال و ذخیره انجام شود.

کمیته مشورتی در مورد روشهای ایمن سازی (ACIP) واکسیناسیون معمول (واکسیناسیون قبل از قرار گرفتن در معرض) را برای موارد زیر توصیه می کند (CDC [Wright 2010]):

• افرادی که در آزمایشگاه مستقیماً با ارگانیسم کار می کنند

• افرادی که فقط در صورت کنترل حیوانات یا محصولات حیوانی

– به طور بالقوه در محیط های تحقیقاتی آلوده می شوند ؛

– در مناطق با شیوع سیاه زخم انزوتیک ؛ یا

– در مواردی که استانداردها و محدودیت ها برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض کافی نیست

• پرسنل نظامی مستقر در مناطقی با خطر زیاد قرار گرفتن در معرض توصیه وزارت دفاع (وزارت دفاع)

• اشخاصی که در تحقیقات محیطی یا اقدامات بازسازی قرار دارند

واکسیناسیون معمول برای عموم افراد توصیه نمی شود. واکسیناسیون معمول ممکن است به صورت داوطلبانه تحت هدایت یک برنامه جامع ایمنی و بهداشت شغلی (CDC [رایت 2010]) به افراد اورژانس و سایر پاسخ دهندگان (به عنوان مثال ، بخش های پلیس و آتش نشانی ، گارد ملی) ارائه شود. Postexposure: برای پیشگیری پس از قرار گرفتن در معرض بیماری (PEP) به دنبال مشکوک یا تأیید شده B قرار گرفتن در معرض آنتراسیس ، هنگامی که همراه با داروهای ضد باکتری توصیه می شود.

ACIP توصیه می کند PEP پس از استنشاق در معرض آئروسل sphracis اسپور برای موارد زیر (در صورت عدم تکمیل پیش آزمایش ، برنامه واکسیناسیون معمول) (CDC [رایت 2010]):

• عموم مردم ، از جمله زنان باردار و شیرده

• متخصصان پزشکی

• کودکان 0 تا 18 سال که به تفکیک واقعه تعیین می شود

• افرادی که به کار با حیوانات خاص یا محصولات حیوانی مشغول هستند

• افرادی که مستقیماً در آزمایشگاه با ارگانیسم کار می کنند (واکسیناسیون پس از مواجهه بستگی به وضعیت واکسیناسیون قبل از وقوع دارد)

• پرسنل نظامی طبق توصیه وزارت دفاع

• افرادی که در تحقیقات محیطی یا اقدامات بازسازی (واکسیناسیون پس از مواجهه بستگی به وضعیت واکسیناسیون قبل از وقوع دارند)

• اورژانس و سایر پاسخ دهندگان (به عنوان مثال ، پلیس و آتش نشانی ، گارد ملی)

• افرادی که در امکانات پستی کار می کنند

موارد منع مصرف

واکنش آنافیلاکتیک یا آنافیلاکتیک مانند دوز قبلی واکسن سیاه زخم یا هر جز any دیگر فرمولاسیون از جمله آلومینیوم ، کلرید بنزتون و فرمالدئید.

دوز بندی: بزرگسالان

پیشگیری از پیش معرفت (PrEP): توجه: در صورت قطع برنامه واکسیناسیون ، نیازی به راه اندازی مجدد این مجموعه نیست (CDC [Bower 2019]). مدیریت IM ترجیح داده می شود. از تجویز SubQ فقط برای واکسیناسیون اولیه در افرادی که به دنبال تزریق IM در معرض خطر تشکیل هماتوم هستند استفاده می شود.

بزرگسالان ≤65 سال سن:

IM (ترجیح داده شده): واکسیناسیون اولیه: یک تزریق (0.5 میلی لیتر) در روز 0 ، 1 ماه و 6 ماه انجام می شود (CDC [Bower 2019]).

تزریق تقویت کننده:

افرادی که در معرض خطر قرار گرفتن در معرض خطر نیستند: یک تزریق (0.5 میلی لیتر) در 6 و 12 ماه پس از اتمام سری اولیه و در فواصل 3 ساله پس از آن انجام می شود (CDC [Bower 2019]) ؛ Wright 2014).

افرادی که در معرض خطر قرار گرفتن در معرض قرار دارند: یک تزریق (0.5 میلی لیتر) 6 و 12 ماه پس از اتمام سری اولیه و در فواصل 1 ساله پس از آن ( CDC [Bower 2019]).

توجه: اگر بیمار کل مجموعه پرایمینگ و تقویت کننده را کامل کرده باشد اما نباشد > در 12 ماه دوز تقویت کننده دریافت کرده ، یک دوز تقویت کننده IM تجویز کنید و 2 هفته صبر کنید تا وارد منطقه پر خطر شوید. در صورت نیاز به دسترسی فوری ، دوز تقویت کننده را تجویز کرده و به مدت 2 هفته آنتی بیوتیک های پیشگیری پس از مواجهه (PEP) را شروع کنید (CDC [Bower 2019]).

اگر شخصی نیاز به ورود فوری به منطقه ای دارد که B . anthracis مشکوک است که در محیط وجود داشته باشد یا از آن استفاده شود و آنها اولیه اولیه و تقویت کننده را تکمیل نکرده اند ، انتقال از PrEP به PEP با واکسن سیاه زخم جذب شده و آنتی بیوتیک ها باید به شرح زیر باشد (CDC [Bower 2019]):

واکسن PEP

انتقال از PrEP به PEP برنامه (CDC [Bower 2019])

دوزهای قبلی PrEP	فاصله از آخرین دوز	آنتی بیوتیک های PEP
0	–	دوز 1 (هفته 0)	تا 42 روز پس از اولین دوز جذب واکسن سیاه زخم یا 14 روز پس از آخرین دوز ، هر کدام تجویز شود. بعداً رخ می دهد.
		دوز 2 (هفته 2)
		دوز 3 (هفته 4)
1	–	دوز 2 (هفته 0)	تا 28 روز پس از دوز دوم واکسن سیاه زخم جذب شده یا 14 روز پس از آخرین دوز ، هر کدام که بعداً رخ دهد ، تجویز شود.
		دوز 3 (هفته 2)
2	–	دوز 3 (هفته 0)	تا 14 روز بعد از آخرین دوز مصرف کنید.
3 ، 4	> 6 ماه	دوز تقویت کننده	تا 14 روز پس از افزایش دوز مصرف کنید.
	months6 ماه	خیر دوز تقویت کننده	نیازی به ضد میکروبی نیست.

SubQ:

ایمن سازی اولیه: یک تزریق (0.5 میلی لیتر) در روز 0 ، 2 هفته ، 4 هفته و 6 ماه انجام می شود.

تزریق تقویت کننده: یک تزریق (0.5 میلی لیتر) در 6 انجام می شود و 12 ماه پس از اتمام سری اولیه و در فواصل 1 تا 3 ساله پس از آن بر اساس ادامه خطر قرار گرفتن در معرض.

PEP (قرار گرفتن در معرض استنشاق): به دستورالعمل ها مراجعه کنید به عنوان بخشی از مجوز استفاده اضطراری یا برنامه کاربردی جدید دارویی در زمان وقوع ارائه شده است. شروع: واکسیناسیون باید طی 10 روز پس از مواجهه شروع شود (CDC [Wright 2010]). تیتر آنتی بادی در بین افراد واکسینه شده در 14 روز پس از آخرین دوز تجویز شده به اوج خود می رسد و تمام برنامه های دوز ، سطح بالایی از بقای پیش بینی شده را تا هفته 9 حفظ می کنند (Bernstein 2014؛ Sivko 2016؛ Stark 2016). روش تجویز: در شرایط عادی ، مسیر SubQ برای PEP ترجیح داده می شود به دلیل غلظت های بالاتر آنتی بادی بالاتر و برآورد زنده ماندن 4 هفته ای پس از این روش تجویز (CDC [Bower 2019]؛ Wright 2014) . در صورت آزاد شدن ناحیه وسیع از هوا از B anthracis ، ممکن است مدیریت IM برای تجویز سریع و کارآمد در نظر گرفته شود (CDC [Bower 2019]). آنتی بیوتیک های همزمان: با یک دوره ≥ 42 روزه آنتی بیوتیک مناسب استفاده کنید (CDC [Bower 2019]). اگر سری واکسن PEP سیاه زخم طبق برنامه انجام شود (برای همه رژیم ها) ، ممکن است مصرف آنتی بیوتیک در بزرگسالان دارای نقص ایمنی 18 تا 65 سال در 42 روز پس از شروع واکسن یا 2 هفته پس از آخرین دوز واکسن (هر کدام که آخرین بار انجام شود) قطع شود. و بیش از 60 روز) اگر سری واکسیناسیون کامل نشود ، آنتی بیوتیک ها باید به مدت 60 روز ادامه پیدا کنند (CDC [Bower 2019]). علاوه بر این ، بیماران با شرایط نقص سیستم ایمنی یا تحت درمان سرکوب سیستم ایمنی ، بیماران بالای 65 سال و بیمارانی که باردار یا شیرده هستند باید 60 روز آنتی بیوتیک دریافت کنند (CDC [Bower 2019]).

SubQ، IM : یک تزریق (0.5 میلی لیتر) در روز 0 ، 2 هفته و 4 هفته بعد از قرار گرفتن در معرض دارو انجام می شود.

برنامه های جایگزین دوز: توجه: اگر تقاضا بیش از میزان عرضه بود (به عنوان مثال ، به دنبال انتشار یک منطقه وسیع در هوا در یک منطقه پرجمعیت که نیازهای واکسیناسیون توسط انبارهای فعلی تأمین نمی شود) ، باید از رژیم های جایگزین دوز استفاده شود (CDC [Bower 2019]).

SubQ ، IM:

رژیم دو دوز: یک تزریق (0.5 میلی لیتر) در روز 0 و 2 هفته یا 4 هفته پس زدایی (Bernstein 2014).

رژیم نیم دوز: یک تزریق (0.25 میلی لیتر) در روز 0 ، 2 هفته و 4 هفته پس از قرار گرفتن (Bernstein 2014).

توجه: ملاحظات اضافی برای پیشگیری پس از قرار گرفتن در معرض بعد از پایان کار osures (CDC [Bower 2019] ؛ CDC [رایت 2010]):

واکسینه شدن کامل: پرسنلی که سری واکسیناسیون اولیه را انجام داده و تزریق تقویت کننده را انجام داده اند ، اگر از تجهیزات محافظ استفاده می کنند ، نیازی به پیشگیری پس از مواجهه ندارند. اگر محافظت تنفسی مختل شود ، یک دوره درمانی 30 روزه ضد میکروبی توصیه می شود.

قبلاً واکسینه نشده است: کارگران باید واکسن را طبق دستورالعمل پیشگیری پس از مواجهه همراه با دوره توصیه شده دریافت کنند. ضد میکروبی درمانی (درمان ضد میکروبی باید به مدت 14 روز بعد از آخرین دوز واکسن PEP ادامه یابد) ، سپس با دوز 6 ماهه به رژیم مجاز بروید.

تا حدی واکسینه شده: فردی که سری واکسیناسیون اولیه را شروع کرده اما کامل نکرده است ، باید آنتی بیوتیک دریافت کند تا 28 روز پس از دوز دوم واکسن PEP یا 14 روز بعد از آخرین دوز واکسن PEP ، هر کدام که بعداً رخ دهد ، ادامه یابد. و برنامه واکسیناسیون اولیه را ادامه دهید.

مقدار مصرف: سالمندی

ایمنی و اثر بخشی در افراد بالای 65 سال مشخص نشده است.

مقدار مصرف: کودکان

توجه: مصون سازی قبل از قرار گرفتن در معرض معمول با واکسن سیاه زخم در بیماران کودکان توصیه نمی شود. استفاده در بیماران اطفال به صورت رویداد به واقعه تعیین می شود (AAP [بردلی 2014] ؛ CDC [رایت 2010]). با توجه به افزایش خطر عوارض جانبی پس از واکسیناسیون و اثرات ناشناخته بر ایمنی ، واکسن سیاه زخم نباید همزمان با واکسیناسیون معمول کودکان استفاده شود. واکسیناسیون پس از قرار گرفتن در معرض واکسن سیاه زخم باید نسبت به واکسیناسیون های معمول کودکان اولویت داشته باشد. هر واکسیناسیون معمول کودکان باید به 4 هفته پس از اتمام سری سیاه زخم موکول شود (AAP [بردلی 2014]).

پیشگیری از Postexposure: استفاده باید همراه با مقامات بهداشت عمومی باشد راهنمایی ها و توصیه ها به صورت رویداد به رویداد. به دستورالعمل های ارائه شده به عنوان بخشی از مجوز استفاده اضطراری (EUA) یا کاربرد داروی جدید (IND) در زمان وقوع رویداد مراجعه کنید. در ترکیب با یک دوره ضد میکروبی سیستمیک 60 روزه استفاده کنید. واکسیناسیون باید طی 10 روز پس از مواجهه آغاز شود (AAP [بردلی 2014]).

نوزادان ≥6 هفته ای ، کودکان و نوجوانان زیر 18 سال: اطلاعات بسیار محدود موجود است. استفاده در بیماران کودکان که از تجربه بزرگسالان برون یابی شده اند (AAP [بردلی 2014]). SubQ: 0.5 میلی لیتر به عنوان یک سری 3 دوزهای تجویز شده در 0 ، 2 و 4 هفته پس از قرار گرفتن در معرض (AAP [بردلی 2014] ؛ CDC [رایت 2010]).

نوجوانان 18 سال: SubQ: 0.5 میلی لیتر به عنوان یک سری 3 دوز در 0 ، 2 و 4 هفته پس از قرار گرفتن در معرض تجویز (CDC [رایت 2010]).

مدیریت

قبل از استفاده خوب تکان دهید. در صورت تغییر رنگ یا وجود ذرات معلق از آن استفاده نکنید. برای بیش از یک بار تزریق از همان محل استفاده نکنید. با واکسن ها یا آمپول های دیگر مخلوط نکنید. برای هر تزریق باید از سوزن و سرنگ جداگانه استفاده شود. برای جلوگیری از آسیب های مربوط به سنکوپ ، بیماران باید در حالت نشسته یا دراز کش واکسینه شوند (ACIP [Ezeanolue 2020]). در صورت خرید تحت قرارداد CDC ، طبق قانون ایالات متحده لازم است تاریخ تجویز ، سازنده واکسن ، تعداد زیادی واکسن ، تاریخ انتشار بیانیه واکسن (VIS) و تاریخ ارائه آن ، و نام ، عنوان و آدرس شخص مدیر ثبت شود. .

Preexposure (واکسیناسیون معمول): برای تجویز IM به عضله دلتوئید. تزریق IV یا داخل جلدی انجام ندهید. برای بیماران در معرض خطر خونریزی / هماتوم به دنبال تزریق IM ، می توان واکسن را تحت عضله دلتوئید قرار داد.

پیشگیری پس از قرار گرفتن در معرض: SubQ را بر روی عضله دلتوئید تجویز کنید. در شرایط عادی ، مسیر SubQ برای PEP به دلیل غلظت های بالاتر آنتی بادی بالاتر و برآورد زنده ماندن 4 هفته ای پس از این روش تجویز ، ترجیح داده می شود (رایت 2014). در صورت آزاد شدن ناحیه وسیع از هوا از B anthracis ، ممکن است مدیریت IM برای تجویز سریع و کارآمد در نظر گرفته شود (CDC [Bower 2019]).

ذخیره سازی

در دمای 2 تا 8 درجه سانتیگراد (36 درجه فارنهایت تا 46 درجه فارنهایت) نگهداری شود. یخ نزنید.

تداخلات دارویی

فینگولیمود: ممکن است اثر درمانی واکسن ها (غیر فعال) را کاهش دهد. مدیریت: ممکن است اثر واکسن کاهش یابد. حداقل 2 هفته قبل از شروع فینگولیمود ، همه واکسیناسیون های مناسب سن را انجام دهید. در صورت واکسیناسیون در طی درمان فینگولیمود ، 2 تا 3 ماه پس از قطع فینگولیمود مجدداً واکسیناسیون کنید. اصلاح درمان را در نظر بگیرید

سرکوب کننده های سیستم ایمنی: ممکن است اثر درمانی واکسن ها (غیرفعال شده) را کاهش دهد. مدیریت: حداقل 2 هفته قبل از شروع سرکوب سیستم ایمنی ، همه واکسیناسیون های مناسب سن را انجام دهید. اگر کمتر از 2 هفته قبل از شروع یا در طی درمان سرکوب سیستم ایمنی واکسینه شده باشید ، حداقل 3 ماه پس از قطع سرکوب کننده سیستم ایمنی مجدداً واکسیناسیون کنید. اصلاح درمان را در نظر بگیرید

Siponimod: ممکن است اثر درمانی واکسن ها را کاهش دهد (غیرفعال شده) ) مدیریت: از تجویز واکسن (غیرفعال) در طول درمان با siponimod و به مدت 1 ماه پس از قطع مصرف به دلیل بالقوه کاهش اثر واکسن ، خودداری کنید. اصلاح درمان را در نظر بگیرید

Venetoclax: ممکن است اثر درمانی را کاهش دهد واکسن (غیر فعال). نظارت بر درمان

واکنشهای جانبی

واکنشها و موارد نامطلوب دارویی زیر از برچسب زدن محصول حاصل می شود مگر اینکه خلاف آن مشخص شده باشد.

> 10٪:

سیستم عصبی مرکزی: احساس سوزش (45٪ تا 97٪) ، خستگی (6٪ تا 13٪) ، سردرد (2٪ تا 11٪)

غدد درون ریز و متابولیک: ادم در محل قرار دادن (زیر جلدی: 17٪ تا 46٪ ؛ عضلانی: 5٪ تا 30٪)

موضعی: حساسیت به لمس در محل تزریق (زیر جلدی: 48٪ تا 72٪ ؛ عضلانی: 41٪ تا 51٪) ، اریتم در محل تزریق (زیر جلدی: 53٪ تا 71٪ ؛ عضلانی: 15٪ تا 48٪) ٪) ، احساس گرما در محل تزریق (زیر جلدی: 29٪ تا 51٪ ؛ عضلانی: 4٪ تا 19٪) ، گره محل تزریق (زیرپوستی: 21٪ تا 42٪ ؛ عضلانی: 3٪ تا 9٪) ، سفت شدن در هنگام تزریق محل (زیر جلدی: 26٪ تا 40٪ ؛ عضلانی: 7٪ تا 23٪) ، خارش در محل تزریق (زیر جلدی: 3٪ تا 26٪ ؛ عضلانی: 1٪ تا 10٪) ، درد در محل تزریق (12٪ تا 22) ٪)

عصب عضلانی و اسکلتی: کاهش دامنه حرکت (5٪ تا 15٪ بازو) ، میالژی (3٪ تا 13٪)

1٪ تا 10٪:

او ماتولوژیک و انکولوژیک: لنفادنوپاتی (≤ 2؛ ؛ گره های زیر بغل دردناک)

موضعی: کبودی در محل تزریق (2٪ تا 7٪)

هشدارها / هشدارها

نگرانی های مربوط به عوارض جانبی:

• آنافیلاکتوئید / واکنش های حساسیت بیش از حد: درمان فوری (از جمله اپی نفرین 1 میلی گرم در میلی لیتر) برای آنافیلاکتوئید و / واکنشهای حساسیت بیش از حد باید در حین استفاده از واکسن وجود داشته باشد (ACIP [Ezeanolue 2020]).

• آسیب دیدگی شانه مربوط به تجویز واکسن: تزریق واکسن روی بازو بسیار زیاد ممکن است باعث آسیب به شانه شود (به عنوان مثال شانه بورسیت یا تاندینوپاتی) که منجر به درد شانه و کاهش دامنه حرکتی پس از تزریق می شود. برای تزریق واکسن در عضله دلتوئید (به عنوان مثال تزریق در ضخیم ترین قسمت مرکزی عضله) از روش تزریق مناسب استفاده کنید تا خطر آسیب دیدگی شانه مربوط به تجویز واکسن کاهش یابد (Cross 2016؛ Foster 2013).

• سنکوپ: سنکوپ با استفاده از واکسن های تزریقی گزارش شده است و ممکن است منجر به آسیب ثانویه جدی شود (به عنوان مثال ، شکستگی جمجمه ، خونریزی مغزی). به طور معمول در بزرگسالان و جوانان و طی 15 دقیقه پس از واکسیناسیون گزارش می شود. برای جلوگیری از سقوط صدمات و بازیابی پرفیوژن مغزی در صورت بروز سنکوپ ، روش ها باید در نظر گرفته شود.

نگرانی های مربوط به بیماری:

• بیماری حاد: ممکن است به تعویق انداختن تجویز در بیماران مبتلا به بیماری حاد متوسط ​​یا شدید (با یا بدون تب) در برنامه های واکسیناسیون قبل از قرار گرفتن در معرض ، ممکن است در بیماران با بیماری حاد خفیف (با تب یا بدون تب) تجویز شود. هنگامی که برای پیشگیری پس از قرار گرفتن در معرض استفاده قرار می گیرید ، در بیماران با بیماری حاد متوسط ​​یا شدید فواید و خطرات را در نظر بگیرید (CDC [Wright 2010]).

• بیماری سیاه زخم: افرادی که سابقه بیماری سیاه زخم دارند ممکن است خطر بیشتری داشته باشند برای واکنشهای جانبی شدید موضعی از واکسن.

• اختلالات خونریزی: در بیماران با سابقه اختلالات خونریزی (از جمله ترومبوسیتوپنی) با احتیاط مصرف شود. خونریزی / هماتوم ممکن است از طریق تجویز IM رخ دهد. اگر بیمار آنتی هموفیلی یا سایر درمان های مشابه را دریافت کند ، می توان تزریق IM را اندکی پس از انجام چنین درمانی انجام داد (ACIP [Ezeanolue 2020]). برای بیماران در معرض خطر خونریزی پس از تزریق IM ، می توان واکسن را تحت SubQ تجویز کرد.

• قرار گرفتن در معرض جلدی یا دستگاه گوارش سیاه زخم: واکسیناسیون پس از مواجهه پوستی یا دستگاه گوارشی توصیه نمی شود که خطر قرار گرفتن در معرض استنشاق در اسپورهای Bacillus anthracis پیشگیری از آنتی میکروبی پس از قرار گرفتن در معرض ممکن است در این بیماران در نظر گرفته شود (CDC [رایت 2010]).

مسائل همزمان درمان دارویی:

• ضد انعقاد درمانی: در بیمارانی که تحت درمان ضد انعقادی قرار دارند با احتیاط مصرف شود. خونریزی / هماتوم ممکن است از طریق تجویز IM رخ دهد (ACIP [Ezeanolue 2020]). برای بیماران در معرض خطر خونریزی پس از تزریق IM ، می توان واکسن را تحت SubQ تجویز کرد.

• واکسن ها: واکسن سیاه زخم به دلیل افزایش پتانسیل واکنش های جانبی و اثرات ناشناخته بر ایمنی زایی ، نباید با دوزهای ایمن سازی معمول کودکان تجویز شود. ؛ واکسیناسیون معمول کودکان باید به 4 هفته پس از اتمام سری سیاه زخم موکول شود (AAP [بردلی 2014]).

جمعیت های خاص:

• نقص ایمنی در بدن: به تعویق انداختن ایمن سازی قبل از قرار گرفتن در معرض در طی دوره های سرکوب سیستم ایمنی شدید (به عنوان مثال ، بیمارانی که تحت شیمی درمانی / پرتودرمانی یا دیگر درمان های سرکوب سیستم ایمنی بدن [از جمله کورتیکواستروئیدهای با دوز بالا]) هستند ، در نظر بگیرید. ممکن است پاسخ واکسیناسیون کاهش یابد. به طور کلی ، تماس های خانگی و نزدیک افراد مبتلا به نقص ایمنی ممکن است واکسن های مناسب سن را دریافت کنند. واکسنهای غیرفعال باید ≥2 هفته قبل از سرکوب سیستم ایمنی برنامه ریزی شده در صورت امکان تجویز شوند. واکسنهای غیرفعال که در طی شیمی درمانی تجویز می شوند ، باید پس از بازیابی صلاحیت ایمنی مجدداً مورد استفاده قرار گیرند (ACIP [Ezeanolue 2020]؛ IDSA [Rubin 2014]).

• سالمندان: ایمنی و اثربخشی در بزرگسالان بالای 65 سال ثابت نشده است سن.

موارد خاص فرم مصرف:

• لاتکس: بسته بندی ممکن است حاوی لاستیک لاتکس طبیعی باشد. هشدارها / احتیاط های دیگر:

• ایمنی م Effثر: واکسیناسیون ممکن است منجر به مصونیت م inثر در همه بیماران نشود. پاسخ به عوامل مختلفی بستگی دارد (به عنوان مثال ، نوع واکسن ، سن بیمار) و ممکن است با تجویز واکسن در دوز ، مسیر و بازه توصیه شده بهبود یابد. واکسن ها در صورت تجویز در دوره های تغییر توانایی ایمنی (ACIP [Ezeanolue 2020]) ممکن است مثر نباشند.

پارامترهای نظارت

کنترل واکنشهای موضعی ، لرز ، تب ، آنافیلاکسی. پس از تجویز ، برای مدت 15 دقیقه سنکوپ را کنترل کنید (ACIP [Ezeanolue 2020]). اگر فعالیت شبه تشنجی مرتبط با سنکوپ رخ داد ، بیمار را در وضعیت خوابیده به حالت خوابیده یا ترندلنبورگ قرار دهید تا پرفیوژن مغزی کافی برقرار شود.

ملاحظات تولیدمثل

تجویز واکسن بر باروری مردان تأثیر نمی گذارد (کاترینو 2005).

ملاحظات بارداری

داده های اولیه وزارت دفاع حاکی از آن است که واکسن هنگام تزریق در سه ماهه اول بارداری با تعداد کمی نقایص دیواره دهلیزی مرتبط است. با این حال ، هنگامی که نوزادان نارس از تجزیه و تحلیل حذف می شوند ، این ارتباط از نظر آماری معنی دار نبود (رایان 2008). داده های اضافی از ثبت وزارت دفاع افزایش خطر عواقب نامطلوب بارداری را پس از واکسیناسیون مادران با واکسن سیاه زخم جذب نکرده است (CDC [Bower 2019]؛ Conlin 2015؛ Conlin 2017).

اطلاعات مربوط به سیاه زخم عفونت در بارداری محدود است. با این وجود ، عفونت مادر ممکن است با زایمان زودرس و افزایش خطر مرگ مادر و جنین همراه باشد (Meaney-Delman 2012).

اگرچه واکسن سیاه زخم ممکن است در دوران بارداری تجویز شود ، اما در زنان باردار در حادثه قبل از سیاهرگ استفاده شود. تنظیم ، جایی که خطر قرار گرفتن در معرض سیاه زخم باشد ، توصیه نمی شود. واکسیناسیون برای زنان بارداری که در معرض خطر قرار گرفتن در معرض منع مصرف قرار ندارند (Meaney-Delman 2014). پیشگیری از Postexposure با استفاده از واکسن سیاه زخم (در ترکیب با آنتی بیوتیک درمانی مناسب) در زنان باردار پس از قرار گرفتن در معرض استنشاق در معرض آئروسل باسیلوس آنتراکیس (CDC [Bower 2019]) توصیه می شود.

جمع آوری داده ها برای نظارت بر نتایج بارداری و نوزادان پس از قرار گرفتن در معرض واکسن سیاه زخم ، جذب می شود. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی توصیه می شوند زنان بارداری را که در معرض این واکسن قرار دارند ، در ثبت بارداری واکسیناسیون Emergent (1-619-553-9255) ثبت نام کنند.

آموزش بیمار

این دارو برای چه استفاده می شود؟

• برای پیشگیری از سیاه زخم استفاده می شود.

همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. با این حال ، بسیاری از افراد هیچ عارضه جانبی ندارند یا فقط عوارض جانبی جزئی دارند. اگر هر یک از این عوارض جانبی یا هرگونه عارضه جانبی دیگر شما را آزار داد و از بین نرفت ، با پزشک خود تماس بگیرید یا از کمک پزشکی کمک بگیرید:

• تحریک ، قرمزی یا تورم در محل تزریق

• مشکل در حرکت دادن بازو در جایی که شلیک شده است

• درد عضلانی

• سردرد

• از دست دادن قدرت و انرژی

هشدار / احتیاط: حتی اگر نادر باشد ، برخی از افراد ممکن است هنگام مصرف دارو عوارض جانبی بسیار بد و گاه کشنده ای داشته باشند. در صورت داشتن هر یک از علائم یا نشانه های زیر که ممکن است مربوط به یک عارضه جانبی بسیار بد باشد ، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید یا از کمک پزشکی استفاده کنید:

• سرگیجه شدید

• از بین رفتن

• علائم واکنش آلرژیک ، مانند بثورات پوستی ؛ کندوها؛ خارش؛ پوست قرمز ، متورم ، تاول زده یا لایه برداری با یا بدون تب ؛ خس خس سینه تنگی در قفسه سینه یا گلو ؛ مشکل تنفس ، بلع یا صحبت کردن. گرفتگی صدا غیرمعمول یا تورم دهان ، صورت ، لب ها ، زبان یا گلو.

توجه: این یک لیست جامع از تمام عوارض جانبی نیست. اگر سوالی دارید با پزشک خود صحبت کنید.

استفاده از اطلاعات مصرف کننده و سلب مسئولیت: این اطلاعات نباید برای تصمیم گیری در مورد استفاده یا عدم استفاده از این دارو یا هر داروی دیگر استفاده شود. فقط ارائه دهنده خدمات بهداشتی دانش و آموزش لازم را برای تصمیم گیری در مورد داروهای مناسب برای یک بیمار خاص دارد. این اطلاعات هیچ دارویی را برای درمان هر بیمار یا شرایط سلامتی به عنوان ایمن ، م effectiveثر یا تأیید شده تأیید نمی کند. این فقط خلاصه ای از اطلاعات عمومی در مورد استفاده از دارو از جزوه آموزش بیمار است و به طور جامع در نظر گرفته نشده است. این خلاصه محدود شامل کلیه اطلاعات موجود در مورد موارد استفاده ، دستورالعمل ها ، هشدارها ، اقدامات احتیاطی ، تداخلات ، عوارض جانبی یا خطرات احتمالی در مورد این دارو نیست. این اطلاعات برای ارائه مشاوره پزشکی ، تشخیص یا درمان نیست و جایگزین اطلاعاتی نمی شود که از ارائه دهنده خدمات بهداشتی دریافت می کنید. برای خلاصه جزئیات بیشتر اطلاعات در مورد خطرات و مزایای استفاده از این دارو ، لطفا با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کرده و کل جزوه آموزش بیمار را مرور کنید.