شپش شرمگاهی یا شپش زهار حشره ریزی است که روی موهای درشت بدن انسان مانند موهای قسمت شرمگاهی زندگی میکند.
شپشها علاوه بر موی سر در قسمتهای زیر هم یافت میشوند:
- موهای زیر بغل و پا
- موی سینه، شکم و پشت
- موهای صورت، مانند ریش و سبیل
- مژه و ابرو (خیلی بهندرت)
برخلاف شپش سر، شپش شرمگاهی در موهای پوست سر زندگی نمیکند. این شپش با تماس بدنی نزدیک مانند تماس جنسی منتقل میشود.
علائم شپش شرمگاهی
گاهی علائم بعد از چند هفته ظاهر میشود.
علائم در زنان و مردان مشابه هم بوده و عبارتست از:
- خارش در محل آسیبدیده بهخصوص در شب
- التهاب و تحریک ناشی از خراشیدن
- چیزی شبیه پودر سیاهرنگ در لباسزیر
- لکههای آبی یا لکههای کوچک خون روی پوست ران ها و شکم که درنتیجه گزش شپش ایجادشده است.
خارش شایعترین علامت شپش شرمگاهی است و واکنشی آلرژیک به بزاق شپش محسوب میشود.
خارش معمولاً در شب بدتر میشود زیرا شپشها در این زمان فعالیت بیشتری دارند.
شپش شرمگاهی چه شکلی است؟
شپش شرمگاهی بزرگسالان خیلی کوچک است (طول 2 میلیمتر) و بهآسانی دیده نمیشود.
این شپشها به رنگ خاکستری زرد یا قرمز تیره و دارای 6 پا هستند.
گاهی اوقات به شپش شرمگاهی خرچنگ میگویند چون دوپای بزرگ در جلو دارد که شبیه چنگال خرچنگ است.
شپش از این پاهای چنگال مانند برای نگهداشتن پایه مو استفاده میکند.
شپشها تخمهای خود را در کیسههایی میگذارند که محکم به موها چسبیده و رنگ آنها مایل به قهوهای کمرنگ است.
وقتی تخمها میرسند کیسه خالی سفیدرنگ میشود.
اگرچه شپش شرمگاهی و تخم شپش کوچک بوده و بهسختی دیده میشود، در موهای درشت قسمتهای مختلف بدن (بهغیراز موهای سر) قابلمشاهده است.
چه موقع باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید؟
اگر فکر میکنید شپش شرمگاهی دارید به پزشک عمومی، کلینیک بهداشت جنسی یا کلینیک پزشکی دستگاه تناسلی (GUM) مراجعه کنید.
این کلینیکها اغلب در بیمارستانها یا مراکز بهداشتی قرار دارند.
اگر شپش مژههایتان را آلوده نکرده میتوانید در مورد روشهای درمانی از یک داروساز مشاوره بگیرید.
اما مراجعه بهکلینیک بهداشت جنسی یا پزشک عمومی به این معنی است که میتوانید همزمان ازنظر دیگر بیماریهای مقاربتی آزمایش بدهید.
تشخیص شپش شرمگاهی معمولاً با معاینه محل درگیر انجام میشود.
پزشک یا پرستار ممکن است از ذرهبین برای یافتن علائم شپش مانند تخمهای کمرنگ یا خود شپش استفاده کند.
انجام آزمایش STI
اگر با رابطه جنسی به شپش شرمگاهی مبتلا شدهاید باید ازنظر سایر عفونتهای مقاربتی (STI) آزمایش بدهید.
شپش از طریق HIV یا دیگر بیماریهای مقاربتی منتقل نمیشود اما معمولاً برای احتیاط چکاپ توصیه میشود.
شریک جنسی سهماهه گذشته شما نیز باید مورد معاینه و معالجه قرار بگیرد.
در صورت تمایل کارکنان کلینیک میتوانند از طرف شما با فرد موردنظر تماس بگیرند بدون اینکه نامی از شما ببرند.
راههای ابتلا به شپش شرمگاهی
شپش شرمگاهی ربطی به بهداشت فردی نامناسب ندارد. این حشرات معمولاً از طریق تماس بدنی نزدیک با فرد آلوده منتشر میشوند.
شپشها در بین موها میخزند اما نمیتوانند بپرند یا پرواز کنند.
آنها برای زنده ماندن به خون انسان احتیاج دارند پس وقتی بدن را ترک میکنند که از فردی به فرد دیگر منتقل شوند.
رایجترین روش شیوع شپش شرمگاهی تماس جنسی شامل رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی است.
استفاده از کاندوم و سایر روشهای جلوگیری از بارداری مانع از ابتلا به شپش شرمگاهی نمیشود.
انواع دیگر تماس بدنی نزدیک مثل در آغوش گرفتن و بوسیدن هم میتواند باعث انتقال شپش شود.
در بعضی موارد نادر این حشرات با استفاده از لباس، حوله و ملحفه مشترک منتقل میشوند.
درمان شپش شرمگاهی
این بیماری در خانه و با استفاده از کرم، لوسیون یا شامپوی حشرهکش قابلدرمان است.
پزشک عمومی یا داروساز میتواند در مورداستفاده از روش درمانی و نحوه استفاده از آن به شما کمک کند. رعایت توصیههای پزشکی ضرورت دارد.
بعضی از روشهای درمانی فقط باید روی محل آسیبدیده انجام شود اما گاهی باید کل بدن تحت درمان قرار بگیرد. از تماس این مواد با چشم خودداری کنید.
برای خلاصی از شر شپشهایی که از تخم خارجشدهاند معمولاً باید 7 روز بعد درمان را تکرار کنید.
چون شپش شرمگاهی در برابر بعضی از درمانها مقاوم است، اگر درمان مؤثر نبود باید از روش دیگری کمک بگیرید.
پزشک عمومی یا داروساز میتواند در مورد گزینههای درمانی مناسب به شما مشاوره بدهد.
برای پیشگیری از آلودگی مجدد هرکسی که در سه ماه گذشته با او رابطه نزدیک داشتهاید ازجمله شریک جنسیتان باید درمان شود حتی اگر علائمی نداشته باشد.
ممکن است گروههای خاص مثل جوانان زیر 18 سال و زنان باردار یا شیرده به روند درمانی خاصی نیاز داشته باشند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد از پزشک عمومی یا داروساز راهنمایی بخواهید.
در بیشتر موارد دستورالعمل استفاده از لوسیون، کرم یا شامپو بهصورت زیر است:
- محصول را روی ناحیه آسیبدیده مانند ابروها، ریش یا سبیل قرار دهید. برحسب نوع محصول شاید لازم باشد آن را بهکل بدنتان ازجمله پوست سر، گردن، گوشها و صورت بمالید.
- مراقب باشید محصول با چشمتان تماس پیدا نکند. در صورت لزوم چشمها را با آب فراوان بشویید.
- اگر در طول مدت درمان هر قسمت از بدن خود را شستید، درمان را دوباره انجام دهید.
- پس از گذشت زمان درمان (قیدشده روی بسته)، لوسیون یا کرم را بشویید.
- درمان را طبق دستورالعمل، معمولاً پس از 7 روز تکرار کنید.
بیشتر از دو بار از دارو استفاده نکنید. اگر فکر میکنید مؤثر نبوده است برای مشاوره به پزشک عمومی یا داروساز مراجعه کنید.
عوارض جانبی
حشرهکشهایی که برای درمان شپش شرمگاهی به کار میروند گاهی با تحریک پوست باعث خارش، قرمزی یا سوزش میشوند.
در صورت مشاهده علائم تحریک، محصول را از ناحیه آسیبدیده بشویید.
برخی از داروهای حاوی آب و الکل ممکن است باعث تغییر رنگ موهای رنگشده یا سفید شوند. بخش اطلاعات محصول را با دقت بخوانید.
دوره پیگیری درمان
احتمالاً اولین برنامه درمانی شپشها را از بین میبرد اما ممکن است تخمها تخریب نشوند و این یعنی با خروج شپشها از تخم، چرخه دوباره شروع میشود.
اگر 7 روز بعد از درمان دوباره محصول موردنظر را استفاده کنید، اطمینان حاصل میشود که هر شپش قبل از اینکه بهاندازه کافی بزرگ شود تا تخمگذاری کند، از بین میرود.
یک هفته بعد از دومین مصرف محل موردنظر را بررسی کنید. وجود پوستههای خالی تخم شپش لزوماً به این معنا نیست که هنوز آلودهاید چون این پوستههای خالی حتی بعد از درمان بین موها گیر میکنند.
درمان آلودگی مژه
آلودگی مژه مورد نادری است. اگر مژههایتان آلودهشده از پزشک کمک بگیرید. پزشک میتواند با مشاوره تخصصی روند درمانی صحیح را تجویز کند.
نمیتوانید برای دفع شپش مژه از همان لوسیون یا کرم حشرهکش بدن استفاده کنید چون این مواد چشمها را تحریک میکنند.
دستورالعملهای درمانی را با دقت دنبال کنید.
شستشوی البسه، حوله و ملحفه
لباس، حوله و ملافه را در ماشین لباسشویی با آب 50 درجه با بالاتر بشویید تا مطمئن شوید که شپش از بین رفته و عفونت مجدد ایجاد نمیشود.
عوارض شپش شرمگاهی
گاهی اوقات آلودگی به شپش شرمگاهی میتواند باعث عوارض جزئی مثل مشکلات پوستی شود.
خراش تحریک پوست را به دنبال دارد یا میتواند منجر به عفونت امپتیگو (عفونت باکتریایی پوست) یا فورونکولوز (جوشیدن روی پوست) شود.
در صورت آلودگی مژهها عفونتهای چشمی مانند ورم ملتحمه و التهاب چشم مانند بلفاریت اتفاق میافتد.
گاهی فرد به تب خفیف مبتلا شده یا در اثر خستگی به زمین میافتد.
در صورت تحریک شدید پوست یا چشم به پزشک مراجعه کنید.
نظرات کاربران