نگرانی جهانی از عدم دسترسی به ابزارهای مقابله با کرونا

به گزارش خبرگزاری مهر، دومین نشست ویژه مجمع جهانی بهداشت (WHASS) جهت بحث و گفتگو پیرامون ایجاد احتمالی یک معاهده جدید جهانی برای حمایت از آمادگی در برابر بیماری همه گیر برگزار شد و نمایندگان ۱۹۴ کشور عضو WHO به مدت سه روز برای بررسی تدوین یک سند بین‌المللی جدید و یا تقویت IHR ۲۰۰۵ برای مقابله با پاندمی های احتمالی آینده گرد هم آمدند.

محمد حسین نیکنام مدیرکل همکاری‌های بین‌الملل وزارت بهداشت، به نمایندگی از وزارت بهداشت کشورمان بیانیه‌ای را در این مجمع ارائه کرد.

در این بیانیه تاکید شده است: مایه خرسندی من است که در این مقطع حساس، زمانی که جامعه جهانی بهداشت برای ارزیابی و شناسایی بهترین راه پیش رو برای تقویت ظرفیت‌های آمادگی و واکنش برای شرایط اضطراری بهداشتی در آینده، گرد هم آمده‌اند، در این جا حاضر باشم.

طی دو سال گذشته، همه‌گیری کووید ۱۹ باعث ایجاد بیماری و رنج فاجعه‌بار و زیادی برای همه مردم جهان شده است و این چالش هنوز هم ادامه دارد. درسی که از چالش عظیم ناشی از این بیماری همه گیر آموخته شد، این است که جهان نمی‌تواند تا زمان حملات مرگبار بعدی همه گیر بیکار بماند. ما باید آمادگی بیشتری داشته باشیم و در مواجهه با همه‌گیری‌های آینده به طور مؤثرتر و مفیدتر واکنش نشان دهیم.

ایران قویاً از نقش کلیدی WHO در امنیت جهانی بهداشت و ابتکارات واکنش‌های اضطراری حمایت می‌کند و معتقد است که نیاز فوری به تقویت این سازمان به منظور انجام وظایف قانونی خود از جمله ابتکارات برای تحکیم تلاش‌های آن در قبال آینده وجود دارد.

ما موضع خود را تکرار می‌کنیم که IHR یک ابزار ضروری موجود در رسیدگی به شرایط اضطراری بهداشت جهانی است. با این حال، کارایی IHR به ظرفیت و تعهد کشورهای عضو به اجرای آن بستگی دارد. همکاری چندجانبه برای حمایت از اجرای IHR، به ویژه از طریق حمایت مالی قابل پیش بینی و پایدار در سطوح ملی، منطقه‌ای و جهانی، بسیار مهم است.

ما همچنین تأکید می‌کنیم که رابطه بین هر چارچوب قانونی جدید و IHR ۲۰۰۵ موجود باید به وضوح بیان و تعریف شود. به نظر ما، هر ابزار جدیدی باید IHR باشد، و نباید موازی یا جایگزین آن شود.

ما از دیدگاه‌های متفاوت آگاه هستیم که به دنبال متحد کردن کشورهای عضو به سمت یک دستور کار جهانی مشترک برای جوامع انعطاف‌پذیرتر در برابر همه‌گیری‌های آینده است. در این راستا، ما تأکید می‌کنیم که «دسترسی برابر» به تجهیزات پزشکی و ظرفیت‌های تولید برای کشورهای در حال توسعه که عواقب نامتناسب بیماری همه‌گیر کووید ۱۹ را تحمل می‌کنند، بسیار مهم است. همه گیری کنونی همچنان چالش‌های ناشی از عدم دسترسی به ابزارها و واکسن‌های کووید ۱۹ را نشان می‌دهد. این نگرانی باید در هر نتیجه قابل پیش بینی تلاش‌های جمعی ما مورد توجه قرار گیرد.

در نهایت، یکی از مهم‌ترین ملاحظات در توسعه یک معاهده بیماری همه گیر این است که چگونه می‌توان از عرضه عادلانه تجهیزات پزشکی به همه کشورهای عضو و انتقال فناوری به کشورهای در حال توسعه اطمینان حاصل کرد. بنابراین بهترین تصمیم را باید با تمرکز بر این هدف اتخاذ نمود. یک مسیر روشن مبتنی بر اجماع به سمت هدف مشترک ما، چیزی است که باید از کل این فرآیند انتظار داشته باشیم.