0

استروژن به کاهش علائم عفونت های ادراری در زنان کمک می کند

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، محققان مرکز پزشکی سدارس سینای در لس آنجلس که این وضعیت را بر روی موش‌ها مطالعه کردند، پی بردند استروژن که اغلب به عنوان بخشی از هورمون درمانی پس از یائسگی تجویز می‌شود، ممکن است از این تغییرات ذهنی جلوگیری کند.

دکتر «شوری لاهیری»، نویسنده ارشد، گفت: «این مطالعه نشان می‌دهد که هورمون درمانی ممکن است ابزاری برای کاهش هذیان باشد. من فکر می‌کنم که این یک گام بزرگ به سمت آزمایش بالینی استروژن در بیماران انسانی مبتلا به عفونت ادراری است.»

تیم لاهیری قبلاً هذیان را با یک پروتئین تنظیم کننده سیستم ایمنی به نام اینترلوکین ۶ (IL-۶) مرتبط کرده بودند.

هنگامی که فردی مبتلا به عفونت ادراری یا سایر مشکلات پزشکی مانند آسیب ریه است، IL-۶ می‌تواند از طریق خون به مغز برسد و علائمی مانند گیجی و سردرگمی ایجاد کند.

استروژن به عنوان سرکوب کننده IL-۶ شناخته شده است، از اینرو تیم تحقیق به طراحی آزمایشاتی برای بررسی اثرات آن بر هذیان ناشی از عفونت مجاری ادراری سوق داد.

هذیان، عدم آگاهی از محیط اطراف است و در جامعه پزشکی کاملاً شناخته شده است.

برای مطالعه این موضوع، محققان رفتار موش‌های قبل و بعد از یائسگی را که عفونت ادراری داشتند، مشاهده کردند. موش‌های یائسه علائم هذیان مانند اضطراب و گیجی داشتند. موش‌های دیگر این علائم را نداشتند.

پس از اینکه محققان موش‌ها را با استروژن درمان کردند، علائم هذیان تا حد زیادی کاهش یافت.

محققان همچنین اثرات مستقیم استروژن بر نورون‌ها را بررسی کردند.

لاهیری گفت: «ما تک تک سلول‌های عصبی را در معرض ترکیب التهابی IL-۶ قرار دادیم تا آسیبی شبیه به عفونت ادراری ایجاد کنیم.»

وی در ادامه افزود: «اما وقتی استروژن را به ترکیب اضافه کردیم، آسیب را کاهش داد. بنابراین، نشان دادیم که حداقل دو راه وجود دارد که استروژن به کاهش علائم هذیان کمک می‌کند. سطح IL-۶ در خون را کاهش می‌دهد و مستقیماً از نورون‌ها محافظت می‌کند.»

با این حال مشخص نیست که استروژن چگونه برای محافظت از نورون‌ها عمل می‌کند. نتایج مطالعات حیوانی اغلب در انسان‌ها متفاوت است.

در حال حاضر، درمان هذیان ناشی از عفونت ادراری با استفاده از آنتی بیوتیک ها رایج است. اما داشتن یک درمان موثر برای هذیان می‌تواند در درازمدت اهمیت داشته باشد. هذیان یک عامل خطر شناخته شده برای اختلالات روانی طولانی مدت، مانند بیماری آلزایمر و زوال عقل مرتبط است.

برچسب‌ها:

نظرات کاربران